Solanka. Soljanka według receptury DDR. Soljanka nach DDR Rezept. Solanka to gęsta, pełna smaków potrawa jednogarnkowa. Gdy byłam w liceum często jeździliśmy na wczasy do Niemieckiej Republiki Demokratycznej do Mönkebude w Meklemburgii-Pomorzu Przednim po niemieckiej stronie zalewu Odry. Tam moi rodzice poznali pewną niemiecką rodzinę, z którą spędzali czas, przy okazji gotując coś popularnego w kuchni polskiej i niemieckiej. Nasza niemiecka znajoma Erika kilka razy gotowała soljankę jak ją nazywała. Solanka to niepowtarzalną zupa, tradycyjnie przyrządzaną w Rosji i na Ukrainie. Solanka pochodzi z kuchni rosyjskiej, ale zyskała uznanie również Niemców pochodzących ze Wschodnich Niemiec. Solankę szczególnie chętnie zjadało się w takich krajach związkowych jak: Brandenburgia, Saksonia, Turyngia czy Meklemburgia-Pomorze Przednie. Popularność solanki na niemieckich terenach sięgała czasów przed upadkiem muru berlińskiego, kiedy to wojska radzieckie stacjonowały w NRD, a zupę można było zamówić we wschodnioniemieckich restauracjach.
Wtedy bardzo mi ta zupa smakowała. Dzisiejsza soljanka jest więc według receptury, którą gotowano w DDR. Ale najpierw kilka słów o nazwie tej zupy, gdyż stosuje się takie nazwy: solanka, soljanka i solianka. Ponieważ to rosyjska nazwa zupy po raz pierwszy zapisano cyrylicą ‘’солянка’’. Dosłowna transkrypcja tego wyrazu z języka rosyjskiego to ‘’soljanka’’. Jednakże taki zapis jest błędny, ponieważ występująca w wyrazie literka (‘’ja’’) я po (‘’l’’) л powinna być zapisywana jako ‘’a’’, a nie – jak w wielu przypadkach – ‘’ja’’ czy ‘’ia’’. Błąd ten utrwalił się na dobre w naszym języku, przez co wiele osób wciąż zapisuje nazwę tej zupy w niepoprawny sposób ‘’soljanka’’ lub ‘’solianka’’. W tym przypadku jedyna poprawna nazwa zupy to ‘’solanka’’.
